گاه می رویم تا برسیم. کجایش را نمی ‌دانیم. فقط می‌ رویم تا برسیم ...

بی خبر از آنکه همیشه رفتن راه رسیدن نیست. گاه برای رسیدن باید نرفت،

باید ایستاد و نگریست. باید دید، شاید رسیده ای و ادامه دادن فقط دورت کند.

باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده ... گاه رسیده ای و نمی‌ دانی و

گاه در ابتدای راهی و گمان می کنی رسیده ای مهم رسیدن نیست،

مهم آغاز است که گاهی هیچ روی نمی دهد و

گاهی می شود بدون آنكه خواسته باشی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: